Oferowana lilia, dzięki wcześniejszemu ukorzenieniu, powinna zakwitnąć już w przeciągu jednego roku. Cebula Lilii Himalajskiej po kwitnieniu zamiera. Zakwitają dopiero nowe cebule powstałe z odrostów; po 4 - 5 latach. Roślina osiąga wysokość 1,5 - 4 metrów, a jej cebula ma 30 - 40 cm obwodu. Liczba kwiatów: do 20 sztuk, długość kwiatów: 15 - 20 cm, kwiaty silnie pachnące, liście szeroko owalne do 45 cm długości.
Lilie preferują gleby przepuszczalne, luźne, próchnicze, głęboko uprawione, lekko kwaśne. Podłoże powinno być stale wilgotne i napowietrzone w tym celu możemy wokół rośliny rozsypać liście lub korę. Nie lubią jednak stojącej wody więc posadźmy je na lekkim podwyższeniu tak aby woda odpływała. Również nie polewajmy roślin z góry tylko zwilżajmy ziemię wokół niej. Stanowiska wybierajmy raczej nasłonecznione lecz w miarę możliwości osłonięte od wiatru. Lilie należy nawozić preparatami wieloskładnikowymi gdyż niezbędnymi substancjami do rozwoju rośliny są azot, fosfor i potas. Możemy również wczesną wiosną wzbogacić glebę obornikiem.
Przekwitnięte kwiatostany należy usuwać bez części ulistnionej gdyż w niej znajduje się pokarm niezbędny do regeneracji cebuli - usuwamy go dopiero jesienią. Większość lilii bez problemu znosi warunki zimowe. Wyjątkiem są lilie orientalne pochodzące z klimatu równikowego. Konieczne jest wykopanie cebul lilii orientalnych na jesieni oraz zapewnienie jej okresu spoczynku w chłodnym miejscu. Inne odmiany okryjmy warstwą ściółki - zapobiegnie to wahaniom temperatury oraz zabezpieczy młode pędy przed wiosennymi przymrozkami.
Lilie głównie atakowane są przez: ślimaki, mszyce, wciornastki, poskrzypka czarnonoga, nicienie i nornice. Dodatkowo atakuje je szara pleśń, która jest wynikiem nadmiaru wody. W celu uchronienia cebul przed zainfekowaniem grzybami można je, przed posadzeniem, zanurzyć w preparacie odkażającym. Najlepiej rosną gdy są przesadzane co 3 lata. Zabieg najlepiej wykonywać w okresie jesiennym tak aby roślina dobrze ukorzeniła się przed zimą. Roślinę rozmnażamy poprzez oddzielenie cebulek przybyszowych powstających z boku cebul matecznych, w pachwinach liści i pędach kwiatowych. Wykopujemy całą kępę, uważając aby jej nie uszkodzić, a następnie dokładnie oczyszczamy ją z ziemi i odczepiamy młode cebulki. Możemy również sadzonkować przez łuski cebul i liści odcięte u nasady wraz z fragmentem łodygi lub wysiewać nasiona.
